കാത്തിരിക്കുന്നു

കാത്തിരിക്കുന്നു

ഡിസംമ്പര്‍
നിസ്സഹായതയുടെ മഞ്ഞ് പെയ്യുന്നു.
വഴിവക്കിലെ എണ്ണവിളക്കുകള്‍ പൊലിഞ്ഞു തീരാറയിരിക്കുന്നു.
അകലെ, സത്രത്തിലെ മുറിയില്‍,
നെരിപ്പോടിലെ കനല്‍ക്കട്ടകള്‍ എരിഞ്ഞു മരിക്കുന്നു.
ബേല,
ഒരു കണ്ണുനീര്‍തുള്ളിയ്ക്ക് മറ്റൊരു കണ്ണുനീര്‍തുള്ളിയോട്
പരിഭവം തീര്‍ക്കേണ്ട സമയമായിരിക്കുന്നു.
പക്ഷെ, നീയെവിടെയാണ്‌ ?
തടാകത്തിലും പുല്‍മേടിലും നിന്റെ പള്ളിയിലും
നിന്നെ ഞാന്‍ തിരഞ്ഞു.
നീ എവിടെയാണ് മറഞ്ഞിരിക്കുന്നത് ?
ഇനിയും നീ അറിഞ്ഞില്ലേ !
വിരഹത്തിന്റെ ഹിമധൂളികളിലേക്ക്
നിന്നെയും പ്രണയത്തെയും വലിച്ചെറിഞ്ഞവന്‍,
നിന്റെ ഹൃദയദൂതുകള്‍ക്ക് തീ പകര്‍ന്നവന്‍
പ്രണയാഗ്നിയില്‍ പകുതി വെന്ത ഹൃദയവുമായി തിരിച്ചെത്തിയിരിക്കുന്നു.
നീ കാണുന്നില്ലേ,
ഈ ദേവദാരുവില്‍ നാം കോറിയിട്ട പ്രണയലിഖിതങ്ങള്‍
മറ്റാരും തിരുത്തിയിട്ടില്ല
ഈ ചരിഞ്ഞ മരകൊമ്പില്‍ നാമല്ലാതെ മറ്റാരുമിരിപ്പിടമൊരുക്കിയിട്ടില്ല.
പക്ഷെ, നീയെവിടെയാണ്‌ ?
ഈ അലച്ചില്‍ എനിക്കിനിയും വയ്യ ബേല
കൊടുങ്കാറ്റിലെ കാറ്റാടി പോലെ ഞാന്‍ തകര്‍ന്നു പോയിരിക്കുന്നു.
നീ സമ്മാനിച്ച ഈ തൂവാലയില്‍
നിന്റെ സുഗന്ധവും പ്രണയശേഷിപ്പുകളുമായി
ഇടവഴികളിലും പൂന്തോട്ടങ്ങളിലും നിന്നെ ഞാന്‍ തിരഞ്ഞലഞ്ഞു.
നിനക്കെന്തറിയാം !
നിന്റെ പേരു ചൊല്ലി വിളിക്കുമ്പോള്‍
ഈ മലമടക്കുകള്‍ അതേറ്റു പറഞ്ഞെന്നെ പരിഹസിക്കുന്നു.
ഇതിലുമെത്രയോ പ്രേമനാട്യങ്ങള്‍ക്ക് തങ്ങള്‍ സാക്ഷിയായിട്ടുണ്ടെന്ന്
ചന്ദ്രതാരകള്‍ വിടാതെ പിന്തുടര്‍നെന്നെ പുച്ഛിക്കുന്നു.
അറിയുക :
ഇതിലും താഴെയൊരു കീഴടങ്ങലില്ല ;
ഇതിലുമുച്ചത്തില്‍ ഒരഭ്യര്‍ഥനയും.
സത്യമാണ്‌ ബേല, ഞാന്‍ തകര്‍ന്നടിഞ്ഞിരിക്കുന്നു.
എന്റെ ചുണ്ടുകള്‍ക്ക് ശബ്ദം നഷ്ടപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു
എന്റെ കണ്ണുകള്‍ പെയ്തു തോരാറായിരിക്കുന്നു.
ഈ കണ്ണുനീര്‍തുള്ളികള്‍ എത്ര നിര്‍മലമാണെന്ന്
ഇപ്പോള്‍ പെയ്യുന്ന ഹിമകണങ്ങളോട് ചോദിക്കുക
ഈ പ്രണയം എത്ര അഗാധമാണെന്ന്
ഈ തടാകത്തോട് അറിയുക.
ചിലര്‍, നുണകളുടെ ലോകത്തെ ചക്രവര്‍ത്തിമാര്‍, പറയുന്നു,
നീ മറ്റൊരു സ്വര്‍ലോകത്ത് നിതാന്തനിദ്രയിലമര്‍ന്നു കഴിഞ്ഞുവെന്ന്.
എനിക്കറിയാം; പച്ചനുണയാണത്.
പനിനീര്‍പൂവിതളുകള്‍ കൊണ്ടുണ്ടാക്കിയ നിന്റെ ഹൃദയത്തിന്
ഇത്രയും കഠിനമായി ആരേയയും ശിക്ഷിക്കുക വയ്യ.
എനിക്കിനിയും വയ്യ ബേല
എന്റെ ചിന്തകള്‍ക്കു തീ പിടിക്കുന്നു
എന്റെ ദേഹം മഞ്ഞിനേക്കാള്‍ തണുത്തിരിക്കുന്നു.
ഒരു തുള്ളി വിഷം. ഒരു ചുടുവെടിയുണ്ട ;
എത്ര എളുപ്പമാണത് !
പക്ഷെ എനിക്കതിന് കഴിയില്ല ബേല
നീ എവിടെയാണെങ്കിലുമോര്‍ക്കുക ;എനിക്കൊരിക്കലുമതിന്‌ കഴിയില്ല.
സത്യം ബേല, എന്റെ ജീവപേടകത്തിന്റെ താക്കോല്‍
നിന്റെ പച്ചപ്പുകളിലെങ്ങോ കളഞ്ഞു പോയിരിക്കുന്നു.
ഒന്നുകില്‍ നീയതു വീണ്ടെടുത്തു തരിക
അല്ലെങ്കില്‍, ഇവിടെ വന്ന്
ഈ ഹൃദയചലനങ്ങള്‍ സ്വയം നിലയ്ക്കുന്നതിനു തൊട്ടുമുന്‍പെങ്കിലും
നിന്റെ തുടുത്ത ചുണ്ടുകളില്‍
കണ്ണീരുപ്പും മഞ്ഞും കലര്‍ന്ന
ഈ മരവിച്ച ചുണ്ടുകളില്‍ നിന്ന്
ഒരു മാപ്പപേക്ഷ സ്വീകരിക്കുക.
ഞാന്‍ കാത്തിരിക്കുന്നു.
ഓര്‍ക്കുക ബേല, ഞാന്‍ കാത്തിരിക്കുന്നു.