വെള്ളിയാഴ്‌ച, നവംബർ 02, 2012

വെറുമൊരു ഗുണപാഠകഥ


വെറുമൊരു ഗുണപാഠകഥ


സ്കൂൾബാഗ് മൂലയിലൊരിടത്ത് ആശ്വാസപൂർവം ഇറക്കി വച്ച ശേഷം, കുട്ടി ഉടുപ്പ് മാറിയിടുകയായിരുന്നു. ഇനി അച്ഛമ്മ തിരിച്ചെത്തുന്നതു വരെ, ഒന്നു രണ്ടു കൊച്ചുവർത്തമാനങ്ങൾ പറഞ്ഞ്,  പൊട്ടിയ മൺപാത്രകഷണങ്ങളും പഴകി ചളുങ്ങിയ പ്ലാസ്റ്റിക് പാവയുമൊത്ത്  അവൾ കളി തുടർന്നോളും. അതാണു പതിവ്.

എങ്ങനെയാണു തുടങ്ങുക എന്ന് അപ്പോഴുമയാൾക്ക് തീർച്ച കിട്ടിയിരുന്നില്ല.

“വാ മോളെ, അച്ഛനൊരു കഥ പറയാം..” ഒട്ടും ആത്മവിശ്വാസമില്ലാതെ, പതിഞ്ഞ ശബ്ദത്തിൽ  അയാൾ കുഞ്ഞിനോട് പറഞ്ഞു.

കുട്ടി സംശയത്തോടെ അയാളെ നോക്കി – ഇതിപ്പോളെന്താണൊരു പുതുമ എന്ന മട്ടിൽ. എപ്പോൾ കഥ പറയാനാവശ്യപ്പെട്ടാലും അച്ഛൻ നാലഞ്ച് കഥകൾ ആവർത്തിക്കുകയാണ് പതിവ് - നീല കുറുക്കന്റെയും കിണറ്റിലെ സിംഹത്തിന്റെയും  കുരങ്ങന്റെ ഹൃദയത്തിന്റെയും രാമുവിന്റെയും ദാമുവിന്റെയും ..അങ്ങിനെ ചിലതു മാത്രം. അതുകൊണ്ടു തന്നെ അവളീയിടെയായി അച്ഛനോട് കഥ പറയാനാവശ്യപ്പെടാറില്ല.

“പുത്യേ കത്യാ ?” കുട്ടിയുടെ സംശയം മാറിയിരുന്നില്ല.

 “ഉം..  രാമുവിന്റെയും ദാമുവിന്റെയും കഥ ഞാനിതിനുമുമ്പ് പറഞ്ഞിട്ടില്ല്യല്ലൊ ?”  അയാൾ  അവളുടെ ഓർമ്മശക്തി പരീക്ഷിക്കാൻ ചോദിച്ചു.

കുട്ടി തലയിൽ കൈ വച്ചു “ അയ്യേ..ഈ അച്ഛനൊരോർമ്മ്യൂല്ല്യ..രാമൂന്റീം ദാമൂന്റീം എന്തോരം കതകള് പറഞ്ഞതാ.. ന്ന്ട്ടൊന്നും ഓർമ്മില്ല്യ..”

“ ഉവ്വോ ! എന്തൊക്കെ കഥകളാ പറഞ്ഞേ ? ” അവിടെ പിടിച്ചു കയറാനുള്ള ലാക്കോടെ അയാൾ ചോദിച്ചു.

മകൾ വിരൽ മടക്കാൻ തുടങ്ങി “ സത്യം പറഞ്ഞ കാരണം രാമുന്ന് വനദേവത സ്വർണ്ണകോടാലീം  വെള്ളി കോടാലീം കൊട്ത്തത്..അത്യാഗ്രഹം കാരണം ദാമു പൊന്മുട്ടയിടണ താറാവിനെ കൊന്നത്, അച്ഛനുമമ്മീനീം ശുശ്രൂഷിച്ച കാരണം രാമൂന് നിധി കിട്ട്യേത്, പുലി വര്‌ണ്ന്ന് നൊണ പറഞ്ഞ്ട്ട് അവസാനം ശരിക്കും പുലി വന്ന് ദാമൂനെ      ഓടിക്ക്‌ണ്ത് ..കിണറ്റിൽ വീണ അട്ടിങ്കുട്ടീനെ രക്ഷിച്ച കാരണം രാജകുമാരി രാമൂനെ കല്യാണം          കഴിക്ക്‌ണ്‌ത്..” അവൾ ഒന്നു നിർത്തി വീണ്ടും ആലോചിച്ചു. “ ആ.. പിന്നെ ..പിന്നെ..ആലിഞ്ചോട്ടിലെ സന്യാസി പറഞ്ഞപോലെ നാട്ട്വാര് എല്ലാരും കൂടി തോട് കീറിയപ്പോ നാട്ടില് വെള്ളം വന്നത്

ഇതെല്ലാം എപ്പോൾ പറഞ്ഞു എന്ന് അതിശയത്തോടെ അയാളോർത്തു. എന്തായാലും അടുത്ത കാലത്തൊന്നുമായിരിക്കില്ല.

“എന്നാ രാമൂന്റീം ദാമൂന്റീം വേറൊരു കഥ പറയാം..”

“വെച്ച്വെട്ടി കത്യാ  ?” അച്ഛൻ വെച്ചുകെട്ടിയുണ്ടാക്കിയ കഥകൾ അവൾക്കിഷ്ടമില്ല. പകുതിയാവുമ്പോഴേക്കും മടുത്തു തുടങ്ങും.

“അല്ലല്ല.. ശരിക്കും നടന്നതാ..”  അയാൾ ഉറപ്പു കൊടുത്തു.

ഭാഗ്യം ! അവൾ പായയിൽ ചെന്നിരുന്നു.

അയാൾ  തലയണയെടുത്ത് ശ്രദ്ധാപൂർവം ചെറ്റയോട് ചേർത്തു വച്ച് ചാരിയിരുന്ന ശേഷം  കുട്ടിയെ മടിയിൽ പിടിച്ചിരുത്തി. ഒന്നു ചുമച്ച് കണ്ഠശുദ്ധി വരുത്തി  കഥ പറയാൻ തുടങ്ങി.

“അപ്പൊ കഥ തുടങ്ങാം..സ്വർണ്ണ കോടാലീം താറാവിട്ട സ്വർണ്ണമുട്ടകളും അച്ഛൻ കൊടുത്ത നിധീം  ഒക്കെ വിറ്റു കിട്ടിയ കാശിന് രാമു നെല്പാടം വാങ്ങി കൃഷി തുടങ്ങ്യേത് സന്യാസീരെ കഥേല് പറഞ്ഞ്ര്ന്നില്ല്യേ ?”

കുട്ടി ഉവ്വെന്ന് തലയാട്ടി.. “ ന്ന്ട്ട് കൊറച്ച് പാടം ദാമൂനും വെറ്തെ കൊട്ത്ത്‌രിന്നു, കൃഷി ചെയ്തോളാൻ പറഞ്ഞ്..”

“ ആ ..അദെന്നെ.. അങ്ങനെ കൃഷി തൊടങ്ങ്യന്ന് തൊട്ട് നാട്ട്വാര് രാമൂനെ മണ്ടൻ രാമുന്ന് വിളിച്ച് കളിയാക്കാൻ തൊടങ്ങി..”

“അതെന്ത്യേ ?” അദ്ധ്വാനിയും സത്യസന്ധനുമായ രാമുവിന് അങ്ങനെയൊരു പേരു വീണത് എന്തുകൊണ്ടാണെന്ന്  കുട്ടിക്ക്  ഒട്ടും മനസ്സിലായില്ല..

“ കാശ്  പലിശയ്ക്ക് കൊടുത്താല് മേലനങ്ങാണ്ടെന്നെ ഇഷ്ടം പോലെ കാശ് കിട്ട്വല്ലൊ.. പിന്നെന്തിനാ ഈ ചെളീലെറങ്ങി പണി എട്ക്ക്‌ണ്ന്ന് ചോയ്ച്ച്ട്ടാ നാട്ടാര് കള്യാക്ക്യേത്.. എന്നാലും രാമു അതൊന്നും കണക്കാക്കില്ല്യ.. പകലന്തിയോളം പാടത്തും പറമ്പിലും പണിയെടുക്കും. കള പറിച്ചു കളയും. വിത്തിറക്കും, വളമിടും.. പക്ഷെ  ദാമു പണ്ടേ കുഴിമടിയനായിരുന്നല്ലൊ. ഇരുന്നിടത്തു നിന്ന് അനങ്ങില്ല്യ.  അങ്ങനെ കൃഷിയൊന്നും ചെയ്യാതെ മടി പിടിച്ചിരുന്ന് ദാമുവിന്റെ പാടോം പറമ്പും നിറയെ കാടും പടലും നിറഞ്ഞു.. മടിയനും താറാവിനെ കൊന്നവനുമൊക്കെയാണെങ്കിലും സ്വന്തം ചേട്ടനാണല്ലൊ ദാമൂ. അതുകൊണ്ട് രാമു എന്ത് ചെയ്യും ? കൃഷി ചെയ്തു കിട്ടുന്നതിൽ നിന്ന് കുറച്ച് ദാമുവിനും കൊടുക്കും. അവരങ്ങനെ ജീവിച്ചു പോകുമ്പോ, ഒരു ദിവസം അവിടെ ഒരാളെത്തി..ഒരു ചാക്കു നിറയെ പണവുമായി ഒരു വെല്ല്യ പണക്കാരൻ..എന്നിട്ടയാൾ എന്തു ചെയ്തു ?”

കുട്ടി ആകാംഷയോടെ അയാളെ നോക്കി.. “ എന്തു ചെയ്തു ?”

“ മഹാ തന്ത്രശാലിയായ അയാൾ ദാമുവിനോട് ചോദിച്ചു, നിന്റെ തരിശു കിടക്കുന്ന പാടം മുഴുവൻ എനിക്കു തര്വോ , ആയിരം പണം തരാംന്ന്..കേട്ട പാതി കേക്കാത്ത പാതി ദാമു പാടം മുഴുവൻ അയാൾക്കു വിറ്റു. എന്നിട്ടാ പണക്കാരൻ എന്തു ചെയ്തു ? അപ്പൊ തന്നെ ആ പാടം മുഴുവൻ മണ്ണിട്ടു നെകത്തി അവടെ കൊറെ കെട്ടിടങ്ങള് പണ്തു. ന്ന്ട്ട്  ദാമുന് വേറൊരു ജോലീം കൊടുത്തു – ആ കെട്ടിടങ്ങളൊക്കെ വിക്ക്വാ, മറ്റൊള്ള കർഷകര്ടെയൊക്കെ പാടം കുറഞ്ഞ വെലയ്ക്ക് വാങ്ങിച്ചു കൊട്ക്ക്വാ.. ദാമൂന്ന് ആ ജോലി ‘ക്ഷ’ പിടിച്ചു  - നല്ല സുഖല്ലേ..പണ്യൊന്നും എട്ക്കണ്ടല്ലാ !..തന്നെ പോലെന്നെ  മടിയും കാശിനത്യാവശ്യോം ഒക്ക്യൊള്ള കൃഷിക്കാര്ട്യൊക്കെ അട്ത്ത്കൂടി സൂത്രത്തില് അവര്ടെ പാട്വൊക്കെ പണക്കാരന് വേടിച്ചു കൊടുത്തു..അങ്ങനെ ദാമൂം പതുക്കെ പണക്കാരനാവാൻ തൊടങ്ങി..പക്ഷെ മ്മടെ രാമു മാത്രം എന്ത് ചെയ്തു ? തന്റെ പാടത്താണ് തന്റെ ചോറ്ന്ന് പറഞ്ഞ്  എല്ല്മുറിയെ പണിട്ത്തു. അപ്പോ ദുഷ്ടനായ ദാമൂം പണക്കാരനും കൂടി എന്ത്  ചെയ്തു ? രാമൂന്റെ പാടത്തിയ്ക്ക് വെള്ളം പോണ തോട് നെകത്തി. പിന്നെ ആരും കാണാതെ  കൊറെ ചപ്പും ചവറ്വൊക്കെ പാവം രാമൂന്റെ പാടത്ത് കൊണ്ടിട്ടു..വെള്ളല്ല്യാണ്ട്  കൃഷി ചെയ്യാൻ പറ്റ്വോ ?  പോരാത്തേന് മാലിന്യങ്ങളും.  ബുദ്ധിമാനായ രാമൂന് ഒരു കാര്യം മനസ്സിലായി..ഇതൊക്കെ അത്യാർത്തിക്കാരായ ദാമൂന്റീം പണക്കാരന്റീം പണ്യാന്ന്..പക്ഷെ രാമു മര്യാദക്കാരനല്ലേ..ആരോടും അടി കൂടാനൊന്നും പാടില്ല്യ.. അപ്പൊ  രാമു എന്ത് ചെയ്തു ?”

കുട്ടി ചെറുതായൊന്ന് കോട്ടുവായിട്ടു. അച്ഛൻ ‘വെച്ച്വെട്ടി കഥ’ യുണ്ടാക്കി തന്നെ പറ്റിക്കുകയാണോ എന്നൊരു സംശയം അവൾക്ക് തോന്നി തുടങ്ങിയിരുന്നു. പക്ഷെ കഥ ഓർത്തെടുക്കുന്ന തിരക്കിൽ അയാളതു കണ്ടില്ല.

“അപ്പൊ രാമു എന്ത് ചെയ്തു ?” അയാൾ തുടർന്നു. “ രാമു രാജാവിനോട് പരാതി പറയാൻ പോയി. ‘ശരി..ഒരു ദിവസം നോം നേരിട്ട് വന്ന് പരിശോധിക്കാം’ ” അയാൾ രാജാവിനെ അനുകരിച്ചു കൊണ്ട് തുടർന്നു.

 “ . അങ്ങനെ ഒരു ദിവസം രാജാവ് രാമുവിന്റെ പാടം കാണാൻ നേരിട്ടെഴുന്നെള്ളി. രാജാവ് നോക്കുമ്പോ എന്താണു കാണുന്നത് ?ചപ്പും ചവറ്വല്ലെ !  രാജാവിനു ദേഷ്യം വന്നു. ‘ എടാ രാമൂ, നീയൊരു നുണയനാണ്.നിന്നെ ശിക്ഷിക്കാതെ വിടുന്നത് നോമിന്റെ ഔദാര്യമാണെന്ന് കരുതിക്കോ.  മാലിന്യങ്ങള് നിറഞ്ഞ് ഉണങ്ങി കിടക്കുന്ന ഈ പാടം കണ്ടാലറിയാം നീയൊരു കുഴിമടിയനാണെന്ന്.. അതുകൊണ്ട് നാമിതാ കല്പിക്കുന്നു.. ഈ പാടം നീ ദാമുവിന് ദാനം നൽകുക..അവനിവിടെ പ്രജകൾക്ക് ഉപകാരമുള്ള വിദ്യാലയങ്ങളും വൈദ്യശാലകളും വ്യവസായശാലകളും എല്ലാം പണിയട്ടെ..’  ” അയാൾ ഗംഭീര ശബ്ദത്തിൽ പറഞ്ഞു നിർത്തി.

കുട്ടി വീണ്ടും കോട്ടുവായിട്ടു. “ ഇത് അച്ചന്റെ ഇണ്ടാക്കിക്കത്യാ പൊട്ടക്കത..” ഇനിയും അവൾക്ക് മടുപ്പ് മറച്ചു വെക്കുവാനാകുമായിരുന്നില്ല.

“ അല്ല ദേവൂട്ട്യെ..ശരിക്കും നടന്നതാ.. നല്ല കഥ്യാ.. കഥേരെ അവസാനം ഒര് മാജിക്ക്ണ്ട്..നല്ല രസാ....” കഥ പകുതിയിൽ നിർത്താൻ അയാൾക്കാവുമായിരുന്നില്ല.

‘അവസാനത്തെ മാജിക് ’ എന്ന ആകർഷണത്തിൽ കുട്ടി വീണ്ടും അടങ്ങിയിരുന്നു.

അയാൾ വീണ്ടും കഥ തുടങ്ങി “ അതീ പിന്നെ നാട്ട്വാരൊക്കെ രാമുനെ എന്ത് വിളിക്കാൻ തൊടങ്ങി ? മരമണ്ടൻ രാമൂന്ന് വിളിക്കാൻ തൊടങ്ങി..പാവം  രാമു..അപ്പോഴാ അവനൊരു കാര്യം മനസ്സിലായത്..രാജാവ്, കൃഷിക്കാരും പാവങ്ങളും ഒന്നും പറയുന്നത് വിശ്വസിക്കില്ല്യ, പണക്കാരും നൊണയമ്മാരും പറയുന്നത് മാത്രേ വിശ്വസിക്കൂന്ന്..എന്തു കാര്യം ?  ആകെ കൈയ്യിലുണ്ടായിരുന്ന ഭൂമീം പോയി.. പിന്നെയവൻ എന്തു ചെയ്തു ? പണ്ട് താറാവിട്ട ഒരു പൊന്മുട്ട രാമൂന്റെ ബുദ്ധിമതിയായ അമ്മ  എടുത്തു വെച്ച്ട്ട്‌ണ്ടായ്ര്ന്നു. അത് വിറ്റു കിട്ടിയ കാശോണ്ട് അവര് ദൂരെ ദൂരെ മലഞ്ചെരിവില് കൊറച്ച് സ്ഥലം വാങ്ങി. ന്ന്ട്ട് അവടൊരു കുഞ്ഞിപ്പെര വെച്ച് താമസം തൊടങ്ങി.  പിന്നെ അവ്ടീം എല്ല് മുറിയെ പണിട്ത്തു. അപ്പോഴോ, മത്തങ്ങീം കുമ്പളങ്ങീം വെണ്ടയ്ക്കീം വഴ്തനീം ഒക്കെ കൈ നെറയെ കായ കൊടുത്തു രാമുന്ന്.. രാമൂനും സന്തോഷായി.”

“കത കഴിഞ്ഞോ അച്ഛാ ?” കുട്ടി ചോദിച്ചു. സന്തോഷത്തിലാണ് കഥ അവസാനിക്കേണ്ടതെന്ന് അവൾക്കറിയാമായിരുന്നു..

“ ഇല്ല്യല്ല.. പകുത്യായ്ട്ടൊള്ളു..” അയാൾ കുഞ്ഞിനൊരുമ്മ കൊടുത്തു. “ അയിന്റെടയ്ക്ക് ആരോ, കൊതിയൻ  ദാമൂനോട് പറഞ്ഞു രാമു താമസിക്കണ കുന്നിന്റെ മോളിലെ പാറക്കൂട്ടത്തില് നിധിണ്ട്ന്നും അത് കാരണാ രാമൂം രാജകുമാര്യൊക്കെ സന്തോഷത്തില് ജീവിക്ക്‌ണ്‌ത്‌ന്നും. കേട്ടപാതി കേക്കാത്ത പാതി  ദാമു എന്ത് ചെയ്തു ?  പഴേപോലെ അവട്യൊള്ളോര്യൊക്കെ ഓരോന്ന് പറഞ്ഞ് പറ്റിച്ച് ആ കുന്ന് മുഴുവൻ വെലയ്ക്ക് വാങ്ങി.. കൊറച്ച് കാശ് കാണ്ച്ച്ട്ട് രാമൂനോടും എറങ്ങി പൊക്കോളാൻ പറഞ്ഞു. പക്ഷെ രാമൂന് സ്തലം കൊടുക്ക്വാൻ പറ്റ്വോ ? തക്കാളീം വെണ്ടക്കീം മുരിങ്ങക്കീം മെളകും ഒക്കെ നട്ട് നനച്ച്ണ്ടാക്ക്യ മണ്ണല്ലെ.. കൊടുക്കുല്ല്യാന്നെന്നെ രാമു കട്ടായം പറഞ്ഞു. അപ്പൊ ദുഷ്ടൻ ദാമു എന്ത് ചെയ്തു ?  വെല്ല്യ വെല്ല്യ ഗുണ്ടുകള് കൊണ്ട്ന്ന് കുന്നിമ്മോളിലെ പാറക്കൂട്ടം പൊട്ടിക്കാൻ തൊടങ്ങി.പണ്ടത്തെ അനുഭവം ഓർമ്മ്യൊള്ളോണ്ട് രാമു എന്ത് ചെയ്തില്ല ? രാജാവിനോട് പരാത്യൊന്നും പറയാൻ പോയില്ല്യ. ഒച്ചീം ബഹളോം കുലുക്കോം ഒക്കെ സഹിച്ച് അവടെ തന്നെ കെടന്നു.  അങ്ങനെ ഒരീസം  വെല്ല്യ മഴ പെയ്തപ്പോ എന്ത്ണ്ടായി ?  കുന്നിന്റെ മോളീന്ന് വെല്ല്യ കല്ല്വേളും മണ്ണും മരോം എല്ലാം കൂടി കുത്ത്യൊലിച്ച് വന്ന്  പാവം രാമൂന്റെ കൃഷിത്തോട്ടോം വീട്വൊക്കെ മൂടിപ്പോയി.അപ്പൊ നാട്ട്വാരൊക്കെ രാമൂനെ എന്ത് വിളിച്ചു ? മരമരമണ്ടൻ രാമൂന്ന് വിളിച്ചു..”

“നൊണക്കത ! ” കുട്ടി നെറ്റി ചുളിച്ചു..  നല്ലവനായ രാമുവിനു തുടരെ തുടരെ അപകടങ്ങൾ സംഭവിക്കുന്നത് അവൾക്കിഷ്ടമായില്ല.. “  എന്തെങ്കിലും പറ്റ്യാല് രാമൂനെ വനദേവത രക്ഷിക്കല്ല്വോ ” ഒരു തർക്കത്തിനുള്ള ഭാവത്തോടെ അവൾ പറഞ്ഞു.

ആ ചോദ്യം അപ്രതീക്ഷിതമായിരുന്നു. അയാൾ   അല്പനേരം ആലോചനയിലാണ്ടു. പിന്നെ വേദനയോടെ പുഞ്ചിരിച്ചു.. “ വനദേവത്യോ ? ആ കൊതിയൻ ദാമു പണ്ട് എന്ത് ചെയ്തിരുന്നൂന്ന് അറിയ്യോ ? വനദേവതേരെ  കൈയ്യില് ഇനീം  സ്വർണ്ണകോടാലിണ്ടാവുംന്ന് വിചാരിച്ച് ആദ്യം ആ പൊഴ മുഴുവൻ വറ്റിച്ചു.. അതിലൊന്നും കാണാണ്ടായപ്പൊ ആ കാട് മുഴുവൻ വെട്ടി തെളിച്ചു . വനമില്ല്യാത്തോടെങ്ങന്യാ വനദേവത താമസിക്ക്യാ ? അങ്ങനെ വനദേവത പണ്ടെ ആ കാട് വിട്ട് പോയ്ര്ന്നു..അതാ രാമുനെ സഹായിക്കാൻ വരാഞ്ഞെ..”

കുട്ടി തൃപ്തി വരാതെ തലയാട്ടി. കഥ കേൾക്കാനുള്ള അവളുടെ താല്പര്യം നശിച്ചു തുടങ്ങിയിരുന്നു.

അയാൾ  കഥ തുടർന്നു.. “ അങ്ങനെ രാമൂന്റെ അമ്മീം  രാമൂം രാജകുമാരീം മിന്നു മോളും കൂടി വീണ്ടും നാട്ട്ല്യ്ക്ക് വന്നു..”

“ ഏതാ മിന്നുമോള് ?” കുട്ടി ചോദിച്ചു.

“അവരുടെ മോളാ.. ഒരു സുന്ദരിക്കുട്ടി..മിടുക്കി കുട്ടി.. നിന്നെ പോലെ ” അയാൾ മകൾക്ക് വീണ്ടുമൊരു ഉമ്മ കൊടുത്തു.

“ നാട്ടില് വന്നപ്പോ എന്താ കഥ ! എല്ലാവടീം വീടും കടേളും..പാടോം കൃഷ്യോന്നും  കാണാനില്ല്യ  എവടീം.... ന്നാലൊ,  എല്ലാവര്ടെ കൈയ്യിലും നെറയെ കാശും ! അവനാകെ അതിശയയായി..പിന്നെ അന്വേഷിച്ച് വന്നപ്പഴല്ലേ,  ആള്ക്കാര്ക്കൊക്കെ ഇപ്പൊ ദാമൂന്റെ  തൊഴിലാ ചെയ്‌ണ്ത്  ! സൂത്രത്തിലട്ത്ത് കൂടി മറ്റുള്ളോര്ടെ വീടും ഭൂമീം വണ്ട്യൊക്കെ വെല കൊറച്ച് വേടിച്ച് , പിന്നെ കൊറെ നൊണ പറഞ്ഞ് വെല കൂട്ടി വിക്ക്വാ. അതീന്ന് കമ്മീഷൻ അടിക്ക്യാ..ഇതൊക്ക്യിണ് പണി.. നല്ല സുഖല്ലേ..മേലനങ്ങി ഒന്നും ചെയ്യണ്ട..പിന്നെ കൊറെ ആൾക്കാരണങ്കിലോ, ഇതൊക്കെ വേടിക്കാൻ  വേണ്ട കാശ്ണ്ടാക്കാൻ വേണ്ടി അന്യദേശത്ത് പോയി പൊരിവെയിലത്ത് എല്ല്മുറിയെ പണിട്ത്ത് കഷ്ടപ്പെട്വേം....”

കുട്ടി വീണ്ടും കോട്ടുവായിട്ടു. ചിലതൊന്നും അവൾക്ക് മനസ്സിലാകുന്നതു കൂടിയുണ്ടായിരുന്നില്ല. പോരാത്തതിന്, കഥയിൽ തന്റെ സമപ്രായക്കാരി കഥാപാത്രം വന്നതിന്റെ കൗതുകം, അവളെ പരാമർശിക്കാതായതോടെ അവസാനിക്കുകയും ചെയ്തിരുന്നു.

“പറ്റിയൊരു വീടന്വേഷിച്ച് രാമു കുറെ അലഞ്ഞു...കാശ്വൊന്നൂല്ല്യാത്തോര്ക്ക് എവിടന്ന് വീട്  കിട്ടാൻ ? കുന്നും പൊഴീം ഒക്കില്ല്യാണ്ടായ കാരണം വന്ന സ്തലത്തിക്ക്യും തിരിച്ച് പോയ്ട്ട് കാര്യല്ല്യ.  അവസാനം അവരെന്തു ചെയ്തു ? വലിയൊരു അഴുക്കു ചാലിന്റെയരികിൽ പ്ലാസ്റ്റിക് ചാക്കും ഷീറ്റുമൊക്കെ വലിച്ചു കെട്ടി ഒരു കൂരയുണ്ടാക്കി അതിൽ പാർപ്പു തുടങ്ങി..അപ്പൊ നാട്ട്വാരൊക്കെ രാമൂനെ എന്ത് വിളിച്ചു ? ദരിദ്രവാസി രാമൂന്ന് വിളിച്ചു”

കുട്ടിയുടെ ആശ അവസാനിച്ചിരുന്നില്ല.. “ അപ്പൊ.. രാമൂന് ആ തോടു വെട്ടണ്ട സൂത്രം പറഞ്ഞു കൊട്ത്ത സന്യാസിണ്ടായ്ര്ന്നില്ല്യേ ?”

മകളുടെ ഓർമ്മശക്തിയിൽ അയാൾക്കഭിമാനം തോന്നി. പക്ഷെ കഥ തുടരാതിരിക്കുന്നതെങ്ങനെ ?

“ സന്ന്യാസ്യോ ? .. ദാമൂ ആ അരയാല് മുറിച്ച് കളഞ്ഞ് അവ്ട്യൊരു വെല്ല്യ അമ്പലം പണിഞ്ഞ്ര്ന്നു.. ഇരിക്ക്യാൻ മരത്തണലില്ല്യാണ്ടായപ്പൊ സന്യാസി നാടു വിട്ടു പോയി..”

അവസാന പ്രതീക്ഷയും നശിച്ച്, കുട്ടി മടുപ്പോടെയും സങ്കടത്തോടെയും അയാളുടെ മടിയിലിരുന്നു.എല്ലാം ചേർന്ന് അവൾക്ക് ചെറുതായി കരച്ചിൽ വരുന്നുണ്ടായിരുന്നു.

“രാമൂന് നാട്ട്വാരുടെ ജോലിയൊന്നും ചെയ്യാൻ ഇഷ്ടമുണ്ടായില്ല്യ.ആകെയറിയുന്ന കൃഷിപ്പണ്യോ മരം വെട്ടലൊ ചെയ്യാൻ ആളെ അവശ്യല്ലാനും.  പക്ഷെ എന്തെങ്കിലും ജോലി ചെയ്യാതെ എങ്ങനെ അരി വാങ്ങിക്കും ? അന്വേഷിച്ചന്വേഷിച്ച് നടന്നവസാനം  ഒരു കുതിരവണ്ടിക്കാരൻ മുതലാളീരെ ഒര് വണ്ടി വാടകയ്ക്കെടുത്ത് ഓടിക്കാൻ തൊടങ്ങി. ഓടിക്കിട്ടിയ കാശു മുഴുവൻ വൈകുന്നേരം മുതലാളിക്ക് കൊടുക്കണം.. അപ്പോ മുതലാളി അഞ്ചു പണം കൂലി കൊടുക്കും..”

അയാൾ കുട്ടിയെ നോക്കി.. അവൾ ഇമവെട്ടാതെ തന്നെ തന്നെ നോക്കിയിരിക്കുന്നതെന്തിനാണെന്ന് അയാൾക്ക് മനസ്സിലായില്ല..

“ അച്ഛന്റെ തലേലൊരുറുമ്പ്.. ! ” കുട്ടി ഉദ്വേഗത്തോടെ പറഞ്ഞു.

അയാളത് കൈ വീശി തട്ടി കളഞ്ഞു.

“ ആ മുതലാളീരെ വണ്ടി ഓടിക്കുന്ന മറ്റ് വണ്ടിക്കാരെല്ലാം രാമൂനൊരു മുന്നറിയിപ്പ് കൊടുത്തിരുന്നു,  വണ്ടി ഓടി കിട്ടണേന്ന് കൊറച്ച് കാശ് അവനാന്റെ ആവശ്യത്തിന് എട്ത്ത്ട്ട് ബാക്ക്യൊള്ളതേ മൊതലാളിക്ക് കൊട്ക്കാൻ പാടൊള്ളൂന്ന്..സത്യസന്ധനായ രാമൂന് അത് സമ്മതിക്കാൻ പറ്റ്വോ ? അവൻ  കിട്ട്യ കാശ് മുഴുവൻ മുതലാളിക്ക് കൊട്ത്തു.മാത്രല്ല,  കൂലി തീരെ പോരാന്ന് പരാതി പറയ്വേം ചെയ്തു. മഹാകുതന്ത്രക്കാരനായ മുതലാളി  അപ്പൊ എന്ത് ചെയ്തു ? കിട്ടിയ കാശു മുഴുവൻ കൊട്ത്താലെ ജോലി തര്വൊള്ളൂന്ന് പറഞ്ഞ് മറ്റൊള്ള വണ്ടിക്കാരെ മുഴുവൻ പിരിച്ചു വിട്ടു. അപ്പൊ നാട്ട്വാരൊക്കെ രാമൂനെ എന്തു വിളിക്കാൻ തൊടങ്ങി ?   ചതിയൻ രാമൂന്ന് വിളിക്കാൻ തൊടങ്ങി.ന്ന്ട്ടും വണ്ടിക്കാര്ടെ ദേഷ്യം തീർന്നില്ല്യ -  അവൻ കാരണല്ലെ അവര്ടെ ജോലി പോയേ.. അവരെല്ലാം കൂടി എന്ത് ചെയ്തു? ഒരീസം രാത്രി രാമു തനിയെ വണ്ട്യോടിച്ച് വരുമ്പോ.”

അപ്പോഴാണയാൾ മകളെ ശ്രദ്ധിച്ചത്. അവൾ മറ്റെന്തോ ആലോചനയിൽ മുഴുകി ഇരിക്കുകയായിരുന്നു..

“എങ്ങന്യാ കുതിരവണ്ടി ഓടിക്ക്യാന്നറിയോ ദേവൂട്ടിയ്ക്ക് ?” അയാൾ അല്പം ഉറക്കെ ചോദിച്ചു.
അവൾ ഇല്ലെന്ന് തലയാട്ടി.

അയാൾ പുറകിലെ തലയണയെടുത്ത് മുന്നിലേക്കിട്ടു. മകളെ പിടിച്ച് അതിൽ കവച്ചിരുത്തി.

“ഇതാണ് കുതിര..” അയാൾ തലയണയിൽ തട്ടി. “പിന്നെ”, അയാൾ തോർത്തെടുത്ത് തലയണക്കടിയിൽ വച്ച് ഒരു ഭാഗം മുകളിലേക്കെടുത്തു. “ ഇത് ജീനി..”

തോർത്ത് മകളുടെ കൈയ്യിൽ കൊടുത്തുകൊണ്ട് തുടർന്നു.. “ ഇതിങ്ങനെ അയച്ചു കൊടുക്കണം.. എന്നിട്ട് കുതിരയുടെ പള്ളയിൽ കാലുകൊണ്ട്  രണ്ടടിയടിച്ച്..ട്ടൊ ട്ടൊ ന്ന് ഒച്ചണ്ടാക്കിയാ കുതിര ഓടും..”

അവൾക്കത് വളരെ ഇഷ്ടപ്പെട്ടു. കാലുകളിട്ടിളക്കി, ട്ടൊ ട്ടൊ ന്ന് ശബ്ദമുണ്ടാക്കി അവൾ കുതിരയെ ഓടിക്കാൻ തുടങ്ങി.

“ ആ ..അങ്ങനെ ഒരു ദിവസം രാത്രി കുതിരവണ്ടിയോടിച്ചു വരുമ്പോ”
അയാളൊന്നു നിർത്തി ശ്വാസമെടുത്തു.

“ഡിം !” അയാൾ പൊടുന്നനെ കുട്ടിയെ പായിലേക്ക് മറിച്ചിട്ടു :

“ മറ്റേ വണ്ടിക്കാരിലൊരാൾ തന്റെ വണ്ടി വേഗത്തിലോടിച്ചു വന്ന് രാമുവിന്റെ    വണ്ടിയിടിച്ചു മറിച്ചിട്ടു !”

അവളൊന്ന് പകച്ചു പോയിരുന്നു. അതിലേറേ സങ്കടവും.. പെട്ടന്ന് മറിച്ചിട്ടപ്പോൾ, അവളുടെ കൈയ്യെവിടെയൊ  ചെറുതായൊന്ന് ഉളുക്കിയിരുന്നു.

“പൊട്ട്ട്ടച്ച്ച്ചൻ..” അവൾ ചിണുങ്ങി.. “ പൊട്ട കത..”

പക്ഷെ അയാൾ കഥ പറയാനുള്ള ആവേശത്തിലായിരുന്നു.

“ പാവം  രാമു.. വണ്ടീമ്മന്നു വീണ് നട്ടെല്ലൊടിഞ്ഞ് എണീക്കാൻ പറ്റാതെ കിടപ്പിലായി..”

കുട്ടി ഒന്നു കൂടി ഉച്ചത്തിൽ ചിണുങ്ങി.. “പൊട്ട്ട്ടച്ച്ച്ചൻ.. ! എന്തിനാ എന്നെ ഉന്തീട്ടേ ? ഞാൻ അച്ഛമ്മ വരുമ്പോ പറഞ്ഞു കൊടുക്കും..”

അയാളുടെ സ്തോഭം അടങ്ങുന്നതേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളു.

“ എവടെ ? മോൾക്ക് വേദന്യ്ട്ത്തോ  ?” അയാൾ അലിവോടെ ചോദിച്ചു.

“ഉം..” കുട്ടി ഒന്നു കൂടി ചിണുങ്ങി..

“ പോട്ടെ.. സാരല്ല്യ.. ” അയാൾ മകളുടെ കൈയ്യെടുത്ത് വിരലുകളിൽ ഊതി.. “ അപ്പൊ പാവം രാമൂന്റെ കാര്യൊന്ന് ആലോചിച്ച് നോക്ക്യേ ? ഒന്നും ചെയ്യാൻ പറ്റാണ്ട് പായേ തന്നെ കെടപ്പായില്ല്യേ..”

“ .. അച്ഛന്റെ മായിര്യോ ?..”  കുട്ടി സഹതാപത്തോടെ ചോദിച്ചു.

“ ഉം..” അയാൾ മൂളി.

 ഇനിയെങ്ങനെയാണ് കഥ തുടരേണ്ടതെന്ന്  അയാൾക്ക് തീരുമാനിക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല. ഒരു പക്ഷെ ഇവിടെയാണോ കഥ അവസാനിപ്പിക്കേണ്ടത് ?

“ അവര്ക്കൊക്കെ ആരാ ഇപ്പോ അരി വേടിച്ചു കൊടുക്ക്‌ണ്ത്.. ?” കുട്ടി അല്പനേരത്തെ ആലോചനയ്ക്കു ശേഷം ചോദിച്ചു. ഇത്രയും പ്രായത്തിലെ ജീവിതത്തിനിടയിൽ, അരിക്കുള്ള പ്രാധാന്യം അവൾ നല്ല പോലെ മനസ്സിലാക്കിയിട്ടുണ്ട്..

 “മിടുക്കിക്കുട്ടി..നല്ല ചോദ്യം..” അയാൾ മകളുടെ പുറത്തു തട്ടി   ആൾക്കാര് എന്തെങ്കിലും പറഞ്ഞോട്ടെ, നീയെപ്പഴും എന്റെ  പൊന്നുമോനാ.. ..” ഇടറി താണു പോയ ശബ്ദം ഒരു കൃത്രിമചുമയിലൂടെ വീണ്ടെടുത്ത്  അയാൾ തുടർന്നു, “ പൊന്നുമോനാന്ന്  വിളിച്ച്ര്ന്ന ഒരമ്മ ഇണ്ടായ്ര്ന്നില്ല്യേ രാമൂന് ? അവര് കാലത്ത് എന്നും അപ്പണ്ടാക്കി ചന്തേലു കൊണ്ടന്ന് വിറ്റു കിട്ടുന്ന കാശോണ്ട് അച്ഛമീം മിന്നുകുട്ടീം രാമൂം സുഖായ്ട്ട് താമസിക്കും”

അടുത്ത ചോദ്യം അയാൾ പ്രതീക്ഷിച്ചിരുന്നു. “ അപ്പൊ രാജകുമാര്യെന്ത്യേ ?”

“ കുരുട്ടുബുദ്ധിക്കാരൻ ദാമൂന്റെ കൈയ്യില് ചില ദുർമന്ത്രങ്ങളൊക്കിണ്ട്.. ആയിരം തവണ അതു കേട്ടാ ആരായാലും മയങ്ങും.. ആ മന്ത്രം ചൊല്ലി മയക്കി ദാമു  സുന്ദരിയായ രാജകുമാരീനെ തട്ടിക്കൊണ്ടു പോയി..”

“രാമൂന് രാജകുമാരീനെ രക്ഷിക്കാൻ പറ്റില്ല്യേ ?”

“ രാമൂന് എതിർമന്ത്രങ്ങളൊക്കെ അറിയാം..എന്നാലും രാമു എന്ത് ചെയ്തു ? എന്തായാലും ഇവിടെ കഷ്ടപ്പാടാ.. രാജകുമാര്യെങ്കിലും സന്തോഷത്തോടെ ജീവിച്ചോട്ടേന്ന് വിചാര്ച്ച് മിണ്ടാണ്ടിരുന്നു.. അതീ പിന്ന്യല്ലെ ആൾക്കാരൊക്കെ രാമൂനെ മന്ദൻരാമൂന്ന്   വിളിച്ചൊടങ്ങ്യേത് !”    അയാൾ ഭാവഭേദമില്ലാതെ പറഞ്ഞു.

കുട്ടി  അല്പനേരം മിണ്ടാതിരുന്നു..

“കത കഴിഞ്ഞോ അച്ഛാ ?” അവൾ നിരാശയോടെ ചോദിച്ചു..

“ഉം..” അയാൾ മൂളി.ഇനിയും എങ്ങനെയാണ് കഥ നീട്ടേണ്ടതെന്നറിയാതെ വഴിമുട്ടി നിൽക്കുകയായിരുന്നു അയാൾ.

 “ ദേവൂട്ടിക്ക് കഥ ഇഷ്ടായോ ?”

“ഇല്ല്യ..പൊട്ടക്കത.. ഈ കതേലെന്താ രാമു എപ്പഴും തോക്ക്‌ണ്ത് ?.. പൊട്ടക്കത..” അതിനു പിന്നാലെയാണതവൾക്കതോർമ്മ വന്നത്.. “ കതേരെ അവസാനം മാജിക് ഇണ്ട്ന്ന് പറഞ്ഞ്ട്ട് എവടെ ?”

“ മാജിക്കോ ?” അയാൾക്കത് പെട്ടന്ന് ഓർമ്മ വന്നില്ല.

“ആ മാജിക്കെന്നെ.. കതേരെ അവസാനം മാജിക്കിണ്ട്ന്ന് അച്ഛൻ പറഞ്ഞ്ര്ന്നു..”  കുട്ടി കുറ്റപ്പെടുത്തുന്നതു പോലെ പറഞ്ഞു.

“ ആ..മാജിക്..” അയാൾ സങ്കടത്തോടെ കുട്ടിയെ കൺകൊണ്ടുഴിഞ്ഞു. സ്കൂളിൽ നിന്ന് വാടിതളർന്ന് നടന്നെത്തുമ്പോൾ  ആദ്യമൊക്കെ അവൾ വിശപ്പു കൊണ്ട് ഒച്ച വെക്കുകയും കരയുകയുമെല്ലാം ചെയ്തിരുന്നു. പക്ഷെ ഇപ്പോൾ, അച്ഛമ്മ വരുന്നതു വരെ  ക്ഷമയോടെ കാത്തിരിക്കാറുണ്ട്. പക്ഷെ  ഇനിയല്പം കൂടി കഴിഞ്ഞ് അച്ഛമ്മയെ അന്വേഷിച്ചു തുടങ്ങുമ്പോൾ..

അങ്ങനെ ഒരു ദിവസം.. മിന്നുമോളുടെ അച്ഛമ്മ അപ്പം വിറ്റു തീർന്ന് ചന്തയിൽ നിന്ന് വരികയായിരുന്നു..അപ്പൊ ദാ നിൽക്കുന്നു, ഒരു മാലാഖ !”  അവസാനമെത്തുമ്പോഴേക്കും അയാളുടെ സ്വരം ഒരു വിതുമ്പൽ പോലെ നേർത്തുപോയിരുന്നു.. “  മാലാഖ എന്നിട്ടെന്തു ചെയ്തു ? ഇനീം ഇവടെ കെടന്ന് കഷ്ടപ്പെടണ്ടാന്ന് പറഞ്ഞ്. ഭും.. ദാ അച്ഛമ്മയെ സ്വർഗത്തിലേക്ക് പൊക്കിക്കൊണ്ടുപോയി…” അയാൾ ആകാശത്തേയ്ക്ക് കൈ ചൂണ്ടി.

അയ്യേ..ഇതെന്തൂട്ട് മാജിക്..!” കുട്ടി നെറ്റി ചുളിച്ചു..

“അതല്ലേ ഏറ്റോം വെല്ല്യ മാജിക്..!.” വായിലേക്കൂറി വന്ന ചവർപ്പ് കണ്ണിലേക്ക് പടരാതിരിക്കാൻ ശ്രദ്ധിച്ച്, ആത്മനിന്ദയും നിസ്സഹായതയും വിങ്ങിതുളുമ്പിയ  പുഞ്ചിരിയോടെ അയാൾ പറഞ്ഞു.

                                                          **********




  

59 അഭിപ്രായങ്ങൾ:

  1. :) മരണത്തിന്റെ മാലാഖ വന്നു ആളോളെ അപ്രത്യക്ഷമാക്കുന്ന മാജിക്ക്‌... അച്ഛന്റെ കഥ പൊട്ടകഥല്യാ.. നേരും നീറ്റലും ഉള്ള കഥ . ഇഷ്ടായി

    മറുപടിഇല്ലാതാക്കൂ
  2. ആത്മ നൊമ്പരങ്ങൾ കലർത്തി പാവം കുഞ്ഞിനെ പറ്റിച്ചല്ലേ.. :(

    ഈ പ്രായത്തിലുള്ള കുഞ്ഞുങ്ങൾക്ക്‌ എന്നും കഥകൾ പറഞ്ഞു കൊടുക്കുന്ന അനുഭവം വെച്ച്‌ ചോദിക്കാ..ഇത്രയും ക്ഷമ ഉണ്ടായിരിക്കൊ കുഞ്ഞുങ്ങൾക്ക്‌..
    ന്തായാലും ഈ കഥ പറഞ്ഞ്‌ ഞാനൊന്ന് പരീക്ഷിച്ചു നോക്കട്ടെ :)

    ആശംസകൾ ട്ടൊ..നന്ദി..!

    മറുപടിഇല്ലാതാക്കൂ
    മറുപടികൾ
    1. ക്ഷമയില്ലല്ലൊ..അതല്ലേ അവൾ വെച്ചെട്ടിക്കഥ, പൊട്ടക്കഥ എന്നൊക്കെ പറഞ്ഞ് ഞെരിപിരി കൊള്ളുന്നത്..

      :)

      പരീക്ഷണം എങ്ങനെയായിരുന്നു എന്ന് പറയണേ

      നന്ദി

      ഇല്ലാതാക്കൂ
  3. വളരെ നല്ല കഥ ഒരു നീറുന്ന ജീവിത കഥ

    ആശംസകള്..

    മറുപടിഇല്ലാതാക്കൂ
  4. വെച്ച്വെട്ടി കഥ...ആദ്യമാദ്യം ആ കുട്ടിയുടെ വിരസത എനിക്കും ഉണ്ടായിരുന്നു.. പോകപോകെ വെച്ച്വെട്ടി കഥ ഇഷ്ടപ്പെട്ടു ..

    മറുപടിഇല്ലാതാക്കൂ
  5. ഒരു കഥ പറഞ്ഞ്.. വേറൊരു കഥയിലൂടെ കടന്നു
    മനസ്സ് നീറിച്ച്.. ഒടുവിലെ മാജിക്കിലൂടെ ഹൃദയം നോവിച്ച കഥ.. ഒരു പാടിഷ്ട്ടമായി ആശംസകള്‍..

    മറുപടിഇല്ലാതാക്കൂ
  6. കഥ ഒരു കുഞ്ഞു മനസ്സ് കൊണ്ട് വല്യ മനസ്സ് കൊണ്ടും വായിച്ചെടുക്കാം എന്നതാണ് ഇതിലെ പ്രാധ്യാനം
    ഇന്നത്തെ റിയല്‍ എസ്റ്റെ റ്റു കാരെയും ഭൂ മാഫിയയെയും ഒക്കെ കൊണ്ടുവന്നതും ഒരു ആശ്രയവും ഇല്ലാത്തവന് മരണം തന്നെ യാണ് അനുഗ്രഹം എന്നതും സത്യസന്തതക്ക് ഇന്നൊരു വിലയും ഇല്ല എന്നതും യാഥാര്‍ത്യം തന്നെ ആശംസകള്‍ മനോജ്‌

    മറുപടിഇല്ലാതാക്കൂ
  7. നീറ്റല്‍ ഉളവാക്കുന്ന കഥ....



    വളരെയധികം ഇഷ്ടമായി.. :)

    മറുപടിഇല്ലാതാക്കൂ
  8. ഒരു സങ്കടം മാജിക്കാക്കി കുഞ്ഞിന്‍റെ മുമ്പില്‍ അവതരിപ്പിച്ച കഥ ഇഷ്ടമായി..

    മറുപടിഇല്ലാതാക്കൂ
  9. കഥ ഇഷ്ട്ടമായോ എന്ന് ചോദിച്ചാല്‍ ഇഷ്ട്ടമായി.
    എങ്കിലും കഥ ആദ്യം പറഞ്ഞു വന്ന രീതി വിശാലമായ ഒരു സാമൂഹ്യ ആശയത്തിന്റെ കാനവാസിലേക്ക് കഥയെ എത്തിക്കുന്ന പോലെ തോന്നി. എന്നാല്‍ അവസാനം തീര്‍ത്തും വ്യക്തികേന്ദ്രീകൃതം ആയി. അതൊരു കുറവാണ് എന്നല്ല. ആ രീതിയില്‍ കഥ സമ്പൂര്‍ണ്ണമാണ്. എന്നാല്‍ അതൊരു സാധാരണ അന്ത്യമല്ലേ. കഥയുടെ മധ്യഭാഗം വരെ തുറന്നിട്ട ഒരു സാധ്യത ഉപയോഗപ്പെടുത്തിയില്ല എന്നൊരു തോന്നല്‍ .
    ഇതെന്റെ മാത്രം തോന്നല്‍ ആകാം. ആ തോന്നല്‍ ഇല്ലാതെ ഈ കഥ വായിച്ചാല്‍ നല്ല ഒരു കഥ

    മറുപടിഇല്ലാതാക്കൂ
    മറുപടികൾ
    1. വിശാലമായ സാമൂഹ്യ ആശയം മുന്നിൽ വച്ചു തന്നെയാണ് കഥ ആരംഭിച്ചത് നിസാർ.. വ്യക്തികേന്ദ്രീകൃതമായ ഒരന്ത്യം നൽകിയത്, സമൂഹത്തിൽ, നന്മ ചെയ്യുന്നവരും സത്യസന്ധത പുലർത്തുന്നവരും ഇന്ന് തീർത്തും ഒറ്റപ്പെടുന്നു എന്ന തോന്നലുള്ളതുകൊണ്ടാണ്. നിർണ്ണായകഘട്ടങ്ങളിൽ, സമൂഹം അവരോടൊപ്പമില്ല, അവർ ദുരന്തങ്ങളേറ്റുവാങ്ങേണ്ടി വരുന്ന ഒറ്റപ്പെട്ട തുരുത്തുകൾ മാത്രമായി തീരുന്നു..

      ഇല്ലാതാക്കൂ
  10. കൊള്ളാം , ഒരു കുട്ടിക്കഥയുടെ ലാഘവത്തില്‍ ഒരു കൂട്ടം നല്ല മനുഷ്യരുടെ നാശത്തിന്‍റെ കഥയും , മറ്റൊരു കൂട്ടരുടെ അത്യാഗ്രഹത്തിന്റെ കഥയും അവതരിപ്പിച്ചു.ചില ഗുണപാഠങ്ങള്‍ മുതിര്‍ന്നവര്‍ക്കും ഈ കഥയില്‍ ഒളിപ്പിച്ചിരിക്കുന്നു. കൃഷിയുടെ ആവശ്യകത, പുഴയും തോടും നികത്തുന്ന വിഡ്ഢിതരം. ഭരിക്കുന്നവരുടെ വിവരമില്ലായ്മ. എന്നിങ്ങനെ ഒരു വിധപ്പെട്ട സമകാലിക വിഷയങ്ങള്‍ എല്ലാം കുട്ടിക്കഥ രൂപത്തില്‍ അവതരിപ്പിച്ചിരിക്കുന്നു. പരീക്ഷണം വിജയം തന്നെ സുഹൃത്തേ. ഈ കുട്ടിക്കഥയില്‍ നിന്നെങ്കിലും മുതിരന്നവര്‍ പാഠം ഉള്‍ക്കൊണ്ടേങ്കില്‍ എന്നൊരു ആഗ്രഹം , അല്ല അത്യാഗ്രഹം...!

    മറുപടിഇല്ലാതാക്കൂ
  11. അയ്യോടാ...ഇക്കഥ കേള്‍ക്കാന്‍ കുഞ്ഞുങ്ങള്‍ ഇരുന്നുതന്നത് തന്നെ



    ഒരു തെറ്റ് തിരുത്തണ്ടേ? >>“ വനദേവത്യോ ? ആ കൊതിയൻ രാമു പണ്ട് എന്ത് ചെയ്തിരുന്നൂന്ന് അറിയ്യോ ? വനദേവതേരെ കൈയ്യില് ഇനീം സ്വർണ്ണകോടാലിണ്ടാവുംന്ന് വിചാരിച്ച് ആദ്യം ആ പൊഴ മുഴുവൻ വറ്റിച്ചു..
    കൊതിയന്‍ രാമു അല്ലല്ലോ ദാമു അല്ലേ?

    മറുപടിഇല്ലാതാക്കൂ
  12. കത പൊട്ടകത അല്ല. കഥാപാത്രവും, കഥ പറയുന്നയാളും ഒന്നെന്ന് വായനക്കാർ മനസ്സിലാക്കുന്ന, സാമൂഹ്യപ്രാധാന്യമുള്ള കഥ, നന്നായി മനോജേട്ടാ,

    മറുപടിഇല്ലാതാക്കൂ
  13. നാം ജീവിക്കുന്ന സമൂഹത്തിന്റെ മൂല്യച്യുതികൾ എഴുതിത്തീർക്കാൻ ഒരു നീണ്ടകഥ തന്നെ വേണ്ടിവരും. ഇതിത്രയും ഒരു ചെറുകഥയിൽ ഒതുക്കിയ മനോജിന്റെ കൈയടക്കം സമ്മതിക്കണം.

    മറുപടിഇല്ലാതാക്കൂ
  14. ഒരിക്കലും കഥയെന്നു പറയാനാവില്ല. ഒരു ജനതയെ മുഴുവന്‍ വിഴുങ്ങുവാന്‍ വാപിളര്‍ന്നടുക്കുന്ന നഗ്നയാഥാര്‍ത്ത്യം. കഥയുടെ ചട്ടക്കൂടിലാവാഹിക്കുവാന്‍ ആകാത്തവിഷയമാണിത്. ഒരു മനുഷ്യന്റെ ആകുലതകള്‍ എന്നു പറയാം...കൊള്ളാം വിഡ്ഡിമാന്‍. പരീക്ഷണങ്ങള്‍ നടക്കട്ടെ..

    മറുപടിഇല്ലാതാക്കൂ
  15. ഒരുപാടു കാര്യങ്ങള്‍ ഒന്നിച്ചു പറയാന്‍ ശ്രമിച്ചു !
    താങ്കളുടെ തലവാചകം പോലെ 'വെറുമൊരു കഥ'!! (എന്റെ മാത്രം അഭിപ്രായം കേട്ടോ!)

    മറുപടിഇല്ലാതാക്കൂ
  16. വായനയില്‍ വിരസത തോന്നിയിരുന്നു, എങ്കിലും കുട്ടികഥയിലൂടെ കുറെ കാര്യങ്ങള്‍ പറയാന്‍ ശ്രമിച്ച പരീക്ഷണത്തിനെ അഭിനന്ദിക്കുന്നു.

    മറുപടിഇല്ലാതാക്കൂ
  17. നല്ല ശ്രമം. പരീക്ഷണങ്ങള്‍ തുടരട്ടെ.

    മറുപടിഇല്ലാതാക്കൂ
  18. അവസാന പ്രതീക്ഷയും നശിച്ച്, കുട്ടി മടുപ്പോടെയും സങ്കടത്തോടെയും അയാളുടെ മടിയിലിരുന്നു.എല്ലാം ചേർന്ന് അവൾക്ക് ചെറുതായി കരച്ചിൽ വരുന്നുണ്ടായിരുന്നു.

    നല്ല പ്രതീക്ഷയോടെയാ ഞാനിത് വായിക്കുന്നത് ട്ടോ മനോജേട്ടാ, ഇനി ആ കുട്ടീനെപ്പോലെ ഇന്നീം നിരാശനാക്ക്യാ ഞാൻ പറഞ്ഞ് തരാ അവസാനം.!

    “പൊട്ട്ട്ടച്ച്ച്ചൻ..” അവൾ ചിണുങ്ങി.. “ പൊട്ട കത..”

    ഈ കഥ മനസ്സിനിഷ്ടപ്പെട്ട പോലൊന്നും വരാഞ്ഞ് കുട്ടി അച്ഛനോട് പറയുന്ന വാക്കുകളാ ഇത്.! അവസാനം ഇത് ഇന്നേക്കൊണ്ടും പറയിപ്പിക്കരുത് ട്ടോ.


    ഈ കതേലെന്താ രാമു എപ്പഴും തോക്ക്‌ണ്ത് ?.. പൊട്ടക്കത..” അതിനു പിന്നാലെയാണതവൾക്കതോർമ്മ വന്നത്.. “ കതേരെ അവസാനം മാജിക് ഇണ്ട്ന്ന് പറഞ്ഞ്ട്ട് എവടെ ?”

    ഇതേ അവസ്ഥയിലാ ട്ടോ ഇപ്പൊ ഞാനും.!


    “അതല്ലേ ഏറ്റോം വെല്ല്യ മാജിക്..!.” വായിലേക്കൂറി വന്ന ചവർപ്പ് കണ്ണിലേക്ക് പടരാതിരിക്കാൻ ശ്രദ്ധിച്ച്, ആത്മനിന്ദയും നിസ്സഹായതയും വിങ്ങിതുളുമ്പിയ പുഞ്ചിരിയോടെ അയാൾ പറഞ്ഞു.

    കഥയുടെ അവസാനം വളരെ സത്യസന്ധമായ ഇന്നത്തെ അവസ്ഥയെ ഓർമ്മപ്പിച്ചുവെങ്കിലും എനിക്കിഷ്ടം ശുഭപര്യവസായിയായ കഥകളും എഴുത്തുകളുമാ. അതുകൊണ്ട് എനിക്കീ കഥയിഷ്ടായില്ലാ. പക്ഷെ സത്യസന്ധമായ ഒരു നല്ല കഥ പറഞ്ഞു. നന്ദി മനോജേട്ടാ. ആശംസകൾ.

    മറുപടിഇല്ലാതാക്കൂ
  19. ശരിക്കും..ഇതൊരു നല്ല കഥയാണ്.ഒരു കുട്ടിക്ക് വേണ്ടി പറഞ്ഞ കഥയിലൂടെ ആനുകാലികമായ സത്യങ്ങൾ ഇവിടെ അനാവരണം ചെയ്യുന്നൂ.കുറേയര്രെ അക്ഷരത്തെറ്റുകൾകണ്ടു.അത് മാറ്റുക.കഥ ഒന്ന് കൂടെ എഡിറ്റ് ചെയ്യുക..ഈ കഥക്കെന്റെ ആശംസകൾ

    മറുപടിഇല്ലാതാക്കൂ
    മറുപടികൾ
    1. തൃശ്ശൂരിലെ സംസാരഭാഷയാണ് ഉപയോഗിച്ചത് ചന്തുവേട്ടാ..കത, അച്ചൻ, വേടിച്ചു തുടങ്ങിയവയെല്ലാം അതിന്റെ ഭാഗമായി എഴുതിയതാണ്..മറ്റ് അക്ഷരത്തെറ്റുകൾ ശ്രദ്ധയിൽപ്പെട്ടിട്ടില്ല..
      എഡിറ്റിങ്ങ്..
      ഒന്നു രണ്ടു മാധ്യമങ്ങളിലേക്ക് അയച്ചു കൊടുക്കാനുള്ള പരിശ്രമത്തിൽ അത് പരമാവധി നടത്തി കഴിഞ്ഞിട്ടുണ്ടെന്നാണ് വിശാസം..
      മറ്റൊരാളുടെ കണ്ണിലൂടെ കാണുമ്പോഴെ ചില അപാകതകൾ ശ്രദ്ധയിൽ പെടൂ എന്ന് തോന്നുന്നു..
      നന്ദി, ചന്തുവേട്ടാ

      ഇല്ലാതാക്കൂ
  20. വെച്ച്വട്ടലില്ലാത്ത ഒരു സങ്കടകഥ! :(

    മറുപടിഇല്ലാതാക്കൂ
  21. ആനുകാലികമായ സങ്കടങ്ങള്‍ ..രാമുമാര്‍ മണ്ടന്മാരും ദാമുമാര്‍ മിടുക്കന്മാരും ആകുന്ന കാലം .കഥാകൃത്ത് അറിയാതെയാണെങ്കിലും ഇടയ്ക്കു രാമുവും ദാമുവും വേഷം പരസ്പരം വെച്ച് മാറിയതും ആനുകാലികം തന്നെ എന്ന് തോന്നി ..ചന്തുവേട്ടന്‍ പറഞ്ഞത് പോലെ ഒരല്‍പം എഡിറ്റിംഗ് ആകാം എന്ന് തോന്നുന്നു .കഥ എനിക്ക് വളരെ ഇഷ്ടമായി എന്ന് കൂടി പറയട്ടെ ..

    മറുപടിഇല്ലാതാക്കൂ
  22. കഥപറച്ചില്‍ തന്നെയാണ് വ്യത്യസ്തമായി തോന്നിയത്, നമ്മുടെ സംസാരഭാഷയുടെ പ്രതിഫലനം കണ്ടു.പിന്നെ കുട്ടികള്‍ക്കുള്ള കഥയായതു കൊണ്ടാണോ കഥാപാത്രങ്ങള്‍ക്ക് പേരുകള്‍ രാമു,ദാമുന്നു കൊടുത്തെ.

    മറുപടിഇല്ലാതാക്കൂ
    മറുപടികൾ
    1. അതെ കാത്തി..ബാലരമയിലും പൂമ്പാറ്റയിലും ഒക്കെ അത്തരം പേരുകളല്ലെ കാണാറ്>>:)

      ഇല്ലാതാക്കൂ
  23. [“എങ്ങന്യാ കുതിരവണ്ടി ഓടിക്ക്യാന്നറിയോ ദേവൂട്ടിയ്ക്ക് ?” അയാൾ അല്പം ഉറക്കെ ചോദിച്ചു.
    അവൾ ഇല്ലെന്ന് തലയാട്ടി.
    അയാൾ പുറകിലെ തലയണയെടുത്ത് മുന്നിലേക്കിട്ടു. മകളെ പിടിച്ച് അതിൽ കവച്ചിരുത്തി.
    “ഇതാണ് കുതിര..” അയാൾ തലയണയിൽ തട്ടി. “പിന്നെ”, അയാൾ തോർത്തെടുത്ത് തലയണക്കടിയിൽ വച്ച് ഒരു ഭാഗം മുകളിലേക്കെടുത്തു. “ ഇത് ജീനി..”
    തോർത്ത് മകളുടെ കൈയ്യിൽ കൊടുത്തുകൊണ്ട് തുടർന്നു.. “ ഇതിങ്ങനെ അയച്ചു കൊടുക്കണം.. എന്നിട്ട് കുതിരയുടെ പള്ളയിൽ കാലുകൊണ്ട് രണ്ടടിയടിച്ച്..ട്ടൊ ട്ടൊ ന്ന് ഒച്ചണ്ടാക്കിയാ കുതിര ഓടും..” ]


    ഇത് ഇത്രയും ബുദ്ധിമുട്ടി പറയണ്ടാ ഗന്ഗ്നം സ്റ്റൈല്‍ വീഡിയോ ഉണ്ടല്ലോ നെറ്റില്‍ അത് കാണിച്ചു കൊടുത്താല്‍ മതി... :D

    [ഇടറി താണു പോയ ശബ്ദം ഒരു കൃത്രിമചുമയിലൂടെ വീണ്ടെടുത്ത് അയാൾ തുടർന്നു,]
    ആ പ്രയോഗം നന്നേ രസിച്ചു ട്ടോ .. ശരിക്കും ഒരു കഥ കേള്‍ക്കുന്ന പ്രതീതി ജനിപ്പിക്കാന്‍ ആ പ്രയോഗത്തിനായി.

    പിന്നെ കഥ വല്ലാതെ നീണ്ടു പോയി എന്നൊരു തോന്നല്‍ കൂടെ കൂടെ ഉണ്ടായിരുന്നു.. പക്ഷെ എന്ന് വായിച്ചപ്പോള്‍ അങ്ങനെ ഒരു ചിന്തയില്‍ കാര്യമില്ല എന്ന് മനസിലായി.

    മുത്തശ്ശിക്കഥകള്‍ ഒരുപാട് വായിച്ചിട്ടുണ്ടെങ്കിലും ഇക്കഥകളൊക്കെ ഒരതിശയായിട്ടു തോന്നിയത് ഇങ്ങടെ ബ്ലോഗില്‍ വന്നപ്പഴാ..

    പക്ഷെ വെടികഥകള്‍ എനിക്ക് രുചിക്കാറില്ല ട്ടോ.. (അവിടെയും ഇവിടെയും കഥയെ കത എന്ന് പറയുന്നത് കണ്ടു.. അതെന്താ? )

    എന്തായാലും വെറുമൊരു ഗുണപാഠം മാത്രമല്ല കഥാകാരന്‍ പകര്‍ന്നത് ഒട്ടേറെ നല്ല ചിന്തകളും കൂടിയാണ്. നന്നായിരിക്കുന്നു.. ഹൃദയം നിറഞ്ഞ അഭിനന്ദനങ്ങള്‍

    മറുപടിഇല്ലാതാക്കൂ
    മറുപടികൾ
    1. സംഭാഷണത്തിൽ തൃശ്ശൂർ ഭാഷയാണ് ഉപയോഗിക്കാറുള്ളത്..ഞങ്ങളുടെ ഉച്ചാരണം കഥ എന്നല്ല, കത എന്നാണ്..കുട്ടികളാവുമ്പോൾ പ്രത്യേകിച്ചും അങ്ങനെയെയെ പറയൂ..

      നന്ദി Sangeeth Vinayakan

      ഇല്ലാതാക്കൂ
    2. ഇവിടെ കുട്ടി മാത്രമെ കത എന്നു പറയുന്നുള്ളൂ..അച്ഛൻ മിക്കപ്പോഴും കഥ എന്നു തന്നെയാണ് പറയുന്നത്.

      ഇല്ലാതാക്കൂ
  24. നന്നായിരിക്കുന്നു വിഡ്ഢിമാന്‍..പക്ഷെ അവസാനം ഒരു സാധാരണ കഥയുടെ അവസാനം പോലെ ഒതുങ്ങിയോ എന്നൊരു സംശയം എനിക്കുണ്ട്.അത് ചിലപ്പോള്‍ മുമ്പത്തെ തകര്‍പ്പന്‍ പോസ്റ്റുകളുടെ ഹാങ്ങ്‌ഓവര്‍ മാറാത്തത് കൊണ്ടാണോ എന്നറിയില്ല.എങ്കിലും വേറിട്ട വഴികളിലൂടെയുള്ള താങ്കളുടെ യാത്ര പ്രശംസനീയം..

    മറുപടിഇല്ലാതാക്കൂ
  25. വരാന്‍ അല്പം വൈകി...ക്ഷമിക്കുമല്ലോ !
    ഇഷ്ട്ടായി...വളരെ നന്നായി എഴുതി..
    ആശംസകള്‍
    അസ്രുസ്

    മറുപടിഇല്ലാതാക്കൂ
  26. ആദ്യം വായിച്ചപ്പോ ഞാന്‍ കരുതി അയാള് അച്ഛമ്മയെ വൃദ്ധസദനത്തിലോ മറ്റോ ആക്കിയെന്നു.

    കമന്റ്‌ വായിക്കുന്ന കൂട്ടത്തില്‍ നമ്മടെ സുമേഷ്‌ വാസു അണ്ണന്റെ കമന്റ്‌ കണ്ടപ്പോള്‍ ആണ് ഒന്നുകൂടെ വായിച്ചത്.

    അച്ഛന്‍ - അച്ഛമ്മ - മിന്നൂട്ടി - രാമു - രാജകുമാരി - കഥയില്‍ ഇല്ലാത്ത രാജകുമാരി ---- എല്ലാരും തമ്മിലുള്ള ലിങ്ക് അപ്പോഴല്ലേ പിടികിട്ടിയത്! അപ്പോഴല്ലേ കഥ കലക്കിയത്!!!

    ഇപ്പൊ ഇഷ്ടമായി ട്ടോ!

    മറുപടിഇല്ലാതാക്കൂ
  27. രചയിതാവ് ഈ അഭിപ്രായം നീക്കംചെയ്തു.

    മറുപടിഇല്ലാതാക്കൂ
  28. സത്യ സന്ധതയോടെ ജീവിക്കുന്നവർക്ക് ജീവിച്ച് തളരാനാണ് യോഗം. അല്പം കപടതയും അതി സാമർത്ഥ്യവും കൈമുതലാക്കി ജീവിച്ചാൽ ഇന്നത്തെ കാലത്ത് വെട്ടിപ്പിടിക്കാൻ പലതുമുണ്ടെന്ന് കഥ സാക്ഷ്യപ്പെടുന്നു. അതിന് നഷ്ടപ്പെടുത്തേണ്ടത് സ്വത്വത്തെയാണ് നില നില്പിനെയാണ് വിഭവങ്ങളെയാണ്. സമകാലിക സംഭവങ്ങളെയെല്ലാം കോർത്തിണക്കി എഴുതിയ കഥ നന്നായി.

    (ഇനി വായനയുടെ തുടക്കത്തിൽ എനിക്ക് മാത്രം തോന്നിയ വേറെ ഒരു ചിന്ത, ആ കുഞ്ഞിനെ അച്ഛൻ പീഡിപ്പിക്കുന്നുണ്ടോ എന്നതായിരുന്നു. എഴുത്തുകാരൻ ആ രീതിയിൽ വായനക്കാരനെ ചിന്തിപ്പിക്കാൻ ശ്രമം നടത്തിയിട്ടുണ്ടെങ്കിൽ അത് വിജയിച്ചിരിക്കുന്നു. അതല്ല അങ്ങനെ ഉദ്ദേശിച്ചിട്ടില്ലെങ്കിൽ എന്റെ വായനയിൽ തോന്നിയ / വെഡിക്കഥകൾ വായിച്ച് മുൻ വിധിയോടെ തോന്നിയ വെറും തോന്നലാവാം.

    കഥ മനസ്സിലൊരു നീറ്റലുണ്ടാക്കി അവസാനിപ്പിച്ചപ്പോൾ മാത്രമാണ് ഇതിൽ നിന്നും ഒരു മോചനമുണ്ടായത്)

    മറുപടിഇല്ലാതാക്കൂ
    മറുപടികൾ

    1. ഇനി വായനയുടെ തുടക്കത്തിൽ എനിക്ക് മാത്രം തോന്നിയ വേറെ ഒരു ചിന്ത, ആ കുഞ്ഞിനെ അച്ഛൻ പീഡിപ്പിക്കുന്നുണ്ടോ എന്നതായിരുന്നു. എഴുത്തുകാരൻ ആ രീതിയിൽ വായനക്കാരനെ ചിന്തിപ്പിക്കാൻ ശ്രമം നടത്തിയിട്ടുണ്ടെങ്കിൽ അത് വിജയിച്ചിരിക്കുന്നു. >>


      അയ്യൊ..ചിന്തയുടെ നാലയലത്തു പോലും അങ്ങനെയൊരു സാധ്യത കണ്ടിരുന്നില്ല മൊഹീ.. :(
      വെടിക്കഥകളുടെ മുൻവിധി മായ്ച്ചു കളയൂ.. :)

      ഇല്ലാതാക്കൂ
  29. മനോജ്,

    കഥ വായിച്ചു. ആനുകാലികമായ പല പ്രശ്നങ്ങളെയും കുട്ടിക്ക് കഥ പറഞ്ഞുകൊടുക്കുന്ന രൂപത്തില്‍ അവതരിപ്പിച്ച പുതുമ കൊള്ളാം. പുഴകള്‍ വറ്റിച്ചതും വനങ്ങള്‍ വെട്ടിത്തെളിച്ചതും പാടങ്ങള്‍ നികത്തിയതും കെട്ടിടങ്ങള്‍ കെട്ടിയുയര്‍ത്തിയതും എല്ലാം സമൂഹത്തിലെ നല്ല മനുഷ്യരുടെ ദുര്‍ഗതിയിലേക്ക് നയിച്ച ആശയം കുട്ടികളിലേക്ക് പങ്കുവെക്കാന്‍ ദാമുവും രാമുവും തന്നെ ഏറ്റവും നല്ല മീഡിയം. അതെല്ലാം നന്നായി. എങ്കിലും ഇത്രയേറെ ഓര്‍മ്മ ശക്തിയും ബുദ്ധിശക്തിയുമുള്ള കുട്ടിയ്ക്ക് അച്ചമ്മ വിട്ടുപോയി എന്നത് മനസ്സിലാക്കാന്‍ കഴിഞ്ഞില്ലേ എന്നൊരു സംശയം തോന്നി. അല്ലെങ്കില്‍ അച്ചമ്മ മരിച്ച ദിവസമാണോ ഈ കഥ പറയുന്നതെന്നും. എന്‍ഡിങില്‍ ഒരല്പം കൂടെ ശ്രദ്ധിക്കാമായിരുന്നു. ഒട്ടേറെ എഡിറ്റിങ് നടത്തിയിട്ടുണ്ടെന്ന് എനിക്കറിയാം :) എങ്കിലും വായനയില്‍ കണ്ടത് പറയണമല്ലോ..

    മറുപടിഇല്ലാതാക്കൂ
    മറുപടികൾ
    1. അല്പം മുമ്പ് അച്ഛമ്മ മരിച്ചതറിഞ്ഞാണ് അയാൾ മകളോട് കഥ പറയുന്നത്.. അതിനുള്ള സൂചനകൾ കഥയിലുണ്ടെന്നാണ് വിശ്വാസം മനോരാജ്..

      നന്ദി

      ഇല്ലാതാക്കൂ
  30. മൊഹി പറഞ്ഞ ആ ഒരു ആംഗിള്‍ ഈ കഥയില്‍ ഉണ്ടാവുമോ എന്ന പേടിയില്‍ ആയിരുന്നു ഞാന്‍..വായിച്ചു തുടങ്ങിയപ്പോള്‍..എന്നാല്‍ അതല്ല എന്ന് മനസ്സിലായപ്പോള്‍ ...ഒരു ആശ്വാസം!


    മറുപടിഇല്ലാതാക്കൂ
  31. നല്ല കാലികപ്രസക്തമായ കഥ. പുതിയ ആഖ്യാനരീതിയും നന്നായി. ഏറ്റവും ഇഷ്ടപ്പെട്ടത് ഈ ഭാഗം. 

    “ നാട്ടില് വന്നപ്പോ എന്താ കഥ ! എല്ലാവടീം വീടും കടേളും..പാടോം കൃഷ്യോന്നും കാണാനില്ല്യ എവടീം.... ന്നാലൊ, എല്ലാവര്ടെ കൈയ്യിലും നെറയെ കാശും ! ................... നല്ല സുഖല്ലേ..മേലനങ്ങി ഒന്നും ചെയ്യണ്ട..പിന്നെ കൊറെ ആൾക്കാരണങ്കിലോ, ഇതൊക്കെ വേടിക്കാൻ വേണ്ട കാശ്ണ്ടാക്കാൻ വേണ്ടി അന്യദേശത്ത് പോയി പൊരിവെയിലത്ത് എല്ല്മുറിയെ പണിട്ത്ത് കഷ്ടപ്പെട്വേം....”

    മറുപടിഇല്ലാതാക്കൂ
  32. ഇന്നിന്റെ നേര്‍ക്കാഴ്ചകളിലൂടെ നടന്ന കഥയുടെ ഉദ്ധേശശുദ്ധിയെ മാനിക്കുന്നു.

    മറുപടിഇല്ലാതാക്കൂ
  33. തികച്ചും വ്യത്യസ്തമായ ഒരു കഥാ കഥന രീതി.
    ഇഷ്ടായി, കമന്റില്‍ പറഞ്ഞതുപോലെ തൃശ്ശൂർ ഭാഷയായതിനാലായിരിക്കാം ചില വാക്കുകള്‍ ദഹിച്ചില്ല
    ഏതായാലും കുട്ടിയെ കരുവാക്കി വളരെ കാര്യങ്ങള്‍ ഇവിടെ അവതരിപ്പിക്കുന്നതില്‍ കഥാകാരന്‍ വിജയിച്ചു, എങ്കിലും
    കതക്കല്‍പ്പം നീളം കൂടിപ്പോയോ എന്നൊരു സംശയം ബാക്കിയുണ്ട് കേട്ട്ടോ.ആശംസകള്‍

    മറുപടിഇല്ലാതാക്കൂ
  34. ഒരു കുഞ്ഞിനെ പോലെ കഥ കേട്ടിരുന്നപ്പോള്‍ നല്ല വായനാ സുഖം ആശംസകള്‍ മനോജേട്ടാ ഒപ്പം ഒത്തിരി നന്മകളുംനേരുന്നു ഈ കുഞ്ഞു മയില്‍പീലി

    മറുപടിഇല്ലാതാക്കൂ
  35. ഓ. എന്‍. വിയുടെ അപ്പൂപ്പനെ കുറിച്ചുള്ള
    കവിത ഓര്മ വന്നു -നന്നായിരിക്കുന്നു
    സ്വല്പം നീണ്ടു പോയോ എന്ന് മാത്രം ഒരു സംശയം

    മറുപടിഇല്ലാതാക്കൂ
  36. ഇഷ്ടായി.....   മനോജ്‌ എന്നാണ് പേര് അല്ലെ?

    മറുപടിഇല്ലാതാക്കൂ
  37. അജ്ഞാതന്‍11/06/2012 9:58 PM

    ജീവിതം പലപ്പോഴും ഒരു പൊട്ടക്കതയാണല്ലേ...
    ഒരുപാടിഷ്ടപ്പെട്ടു ഈ പൊട്ടക്കഥ.

    മറുപടിഇല്ലാതാക്കൂ
  38. മനോരാജിന്റെ അതെ സംശയം എനിക്കും വന്നു. പക്ഷെ അല്‍പ്പം മുന്‍പ്‌ അച്ഛമ്മ മരിച്ചു എന്നതിന് കുറച്ചു കൂടെ വ്യക്ത ആകാമായിരുന്നു.
    കഥ വളരെ ഇഷ്ടപ്പെട്ടു. ഏക ആശ്രയമായിരുന്ന അമ്മ മരിച്ചപ്പോള്‍ കിടന്ന കിടപ്പിലായ ഒരാളുടെ ദുഃഖങ്ങള്‍ ഇതിലും നന്നായി,പുതുമയോടെ എങ്ങനെ പറയാനാകും.
    ജീവിക്കാന്‍ തത്രപ്പെടുന്ന ഒരു സാധാരണക്കാരന്‍ പിടിച്ചു നില്‍ക്കാന്‍ പറ്റാതെ വീഴുന്ന ദയനീയ ചിത്രം മനോഹരമായി എഴുതി.അഭിനന്ദനങ്ങള്‍

    മറുപടിഇല്ലാതാക്കൂ
  39. വായിലേക്കൂറി വന്ന ചവർപ്പ് കണ്ണിലേക്ക് പടരാതിരിക്കാൻ ശ്രദ്ധിച്ച്, ആത്മനിന്ദയും നിസ്സഹായതയും വിങ്ങിതുളുമ്പിയ പുഞ്ചിരിയോടെ അയാൾ പറഞ്ഞു.....

    ഉവ്വ് എനിക്കറിയാം, തിരഞ്ഞെടുത്ത വഴികളിലെല്ലാം പരാജിതരാവുമ്പോൾ ആത്മനിന്ദയോടെ സ്വന്തം ജീവിതകഥതന്നെ ഇങ്ങിനെ പറഞ്ഞുതീർത്ത് മനസ്സുകൊണ്ട് തേങ്ങിക്കരയും.....

    നന്നായി പറഞ്ഞു മനോജ്. ഉദ്ദേശിച്ച ഭാവം കഥക്ക് കൈവന്നു. ഈ രീതിയിലല്ലാതെ മറ്റൊരു രീതിയിൽ പറഞ്ഞാൽ ഇത്ര ഫലപ്രദമായ സംവേദനം സാധ്യമല്ല. കഥ എനിക്കിഷ്ടപ്പെട്ടു.....

    മറുപടിഇല്ലാതാക്കൂ
  40. ഗുണപാഠം ഉണ്ടെങ്കിലും ഞാന്‍ വായിച്ച നിങ്ങളുടെ മറ്റു കഥകളുടെ ഒരു ക്രാഫ്റ്റ് ഇതിനില്ല ... കുഴപ്പമില്ല എന്നാണു എന്റെ അഭിപ്രായം .

    മറുപടിഇല്ലാതാക്കൂ
    മറുപടികൾ
    1. വളരെ നല്ല ഗുണപാഠം കഥ ..ഇവിടെത്താന്‍ ഞാന്‍ ഒരുപാട് വൈകി .

      ഇല്ലാതാക്കൂ
  41. മുന്‍പൊരിക്കല്‍ വായിച്ചിരുന്നു!!!

    ദേ...ഇപ്പോള്‍ വീണ്ടും!!!

    രാമൂന്റെ കഥ പൊട്ടക്കഥ അല്ല എന്ന് മിന്നുമോള്‍ മനസ്സിലാക്കുന്ന കാലത്ത് രാമു ഉണ്ടാവുമോ...

    അതോ....അച്ഛമ്മയെ കൊണ്ടോയ മാലാഖ രാമൂനേം കൊണ്ടുപോകുമോ....!!

    മറുപടിഇല്ലാതാക്കൂ
  42. കഥ ഇഷ്ടമായി, വ്യത്യസ്ത്മായ ശൈലിയില്‍ കഥയെ രൂപപ്പെടുത്തി..

    ഭാവുകങ്ങള്‍...

    സസ്നേഹം,
    മുകേഷ്,
    http://mukeshbalu.blogspot.com/

    മറുപടിഇല്ലാതാക്കൂ