വിഡ്ഡ്യാരംഭം.
ഓം.
ഹരിശ്രീഗണപതയെ നമഃ
അവിഘ്നമസ്തു.
“ഭാഷാപിതാവിന്റെ പവിത്രഭൂമിയിൽ
മകന് ഹരിശ്രീ കുറിയ്ക്കാൻ കഴിഞ്ഞത്
മഹാപുണ്യം”
നീട്ടിപ്പിടിച്ച കുഴലിനു മുൻപിൽ
പിതാവ് നിരുദ്ധകണ്ഠനായി.
ചക്രങ്ങൾ വീണ്ടുമുരുണ്ടു.
വലിയ മതിൽക്കെട്ടിന്റെ നാലകം
കുഞ്ഞിന്റെ നീട്ടിപ്പിടിച്ച നാക്ക്
പാതിരി കഠാര കൊണ്ട് വടിച്ചു.
വിരലുകൾ അമ്ലം കൊണ്ടു കഴുകി.
തോക്കിൻമുന കൊണ്ട് നാക്കിൽ,
ഓട്സും ആൽമണ്ടും സ്ട്രോബറിയും
വിതറിയ തളികയിൽ
കുഞ്ഞുവിരൽ ബലമായമർത്തി,
കോറിയിട്ടു
A, B,C…………
“മലയാളം കൂപമണ്ഠൂകം.
ലോകഭാഷയല്ലോ ഭാവിജീവിതം”
സ്വയം നീട്ടിപ്പിടിച്ച കുഴലിനുമുമ്പിൽ
പിതാമഹാൻ വീണ്ടും നിരുദ്ധകണ്ഠനായി.
പിതാമഹാൻ വീണ്ടും നിരുദ്ധകണ്ഠനായി,കൊള്ളാം ......
മറുപടിഇല്ലാതാക്കൂകൂര്ത്ത വിമര്ശനം
മറുപടിഇല്ലാതാക്കൂഅഭിപ്രായത്തിനു നന്ദി, വെള്ളരി പ്രാവ് , കൊച്ചുമോൾ & നാരദർ
മറുപടിഇല്ലാതാക്കൂവിഡ്ഢ്യാരംഭം - നല്ല ആശയമുള്ള വരികള്. ശക്തം.
മറുപടിഇല്ലാതാക്കൂനന്ദി, പ്രദീപ് മാഷേ
മറുപടിഇല്ലാതാക്കൂകണ്ടിരുന്നില്ല.
മറുപടിഇല്ലാതാക്കൂകുഞ്ഞുവിരൽ ബലമായമർത്തി,
കോറിയിട്ടു
A, B,C……
അവരോടൊക്കെ ഒന്നേ പറയാനുള്ളൂ .... മാനിഷാദ
എന്റമ്മോ.... ആധുനികം ..പോരാ ..ഉത്തരാധൂനികം ...
മറുപടിഇല്ലാതാക്കൂവിഢ്ഢ്യാരംഭം തന്നെ
മറുപടിഇല്ലാതാക്കൂആശങ്കയിലേക്ക് വിരല് ചൂണ്ടുന്ന ആശയം....
മറുപടിഇല്ലാതാക്കൂശക്തമായ വരികള്...